Bir sinema tutkunu olarak izlediğim film hakkında birkaç değerlendirme yapmak isterim. Film, gizemli bir terör saldırısının şehirlerde kaosa yol açmasıyla başlıyor. Bu karmaşa ortamında bir grup arkadaş, güvenli bir sığınak olarak gördükleri kırsaldaki kulübelerine sığınıyor. Ancak ortaya çıkan kıyamet sonrası dünyada yaşamanın zorlukları, grubun içindeki ilişkileri hızla zorlamaya başlıyor.
Ekran karşısında otururken, bu gruptaki arkadaşların hayatta kalma mücadelesine, direnişlerine, umutlarının tükenişine ve tekrar alevlenişine tanık oluyoruz. Ancak filmde dile getirilen asıl mesele bu değil. Asıl mesele, yakınlarımıza ve sevdiklerimize ne kadar bağlı olursak olalım, hayatta kalmak için nereye kadar gidebileceğimiz üzerine.
Filmdeki karakterlerin içsel çatışmaları ve birbirlerine olan bağlılıkları ile neredeyse hayatta kalma içgüdüleri arasındaki sürekli bir çekişme var. Kendilerini güvende tutmaya çalışırken, aynı zamanda insan olmanın anlamını, duygusal bağlarını ve kimliklerini kaybetme korkusu ile de baş etmek zorundalar. Bu film, izleyiciye insan ruhunun direncini, sevdiklerimizle olan bağlarımızın ve bu bağların içinden süzülen insanın gerçek doğasını sorgulama fırsatı sunuyor.
Kıyamet sonrası senaryolarına dair birçok film görmüş olabilirsiniz ancak bu film, insan ilişkilerini ve psikolojik çatışmaları o kadar iyi işliyor ki kendinizi ekrana kilitlenmiş buluyorsunuz. Film, aksiyon dolu sahneleri ile heyecanı sürekli canlı tutuyor ancak aynı zamanda sizi düşünmeye ve sorgulamaya da itiyor. Kendinizi bu terör saldırısının ardından hayatta kalma mücadelesi veren bu karakterlerin yerine koymamak imkansız.
